"De grijze scheiding"
En daarmee bedoel ik niet de scheiding in de wellicht grijze haardos van 60-plussers.
Wat veel mensen niet weten is dat het aantal echtscheidingen onder 60-plussers de laatste decennia meer dan verdubbeld is. In 1991 was de kans dat je als getrouwde zestiger ging scheiden 2,4%, in 2017 was dit al opgelopen naar 4,9%. En bij gepensioneerden zie je zelfs nog een grotere stijging.
Wanneer ik dit vertel, dan krijg ik vaak blikken van onbegrip, want je gaat toch niet meer scheiden op latere leeftijd? Toch kom ik dit steeds vaker tegen. Er is zelfs een term voor bedacht: “De grijze scheiding”.
Vorig jaar nog een man die me belt vanwege zijn hypotheek. Hij gaat scheiden en wil in het huis blijven wonen en zijn echtgenote laten ontslaan uit haar hoofdelijkheid, zoals dat heet.
Ik neem zijn gegevens erbij en zie zijn geboortejaar: 1944. Bijna 75 jaar destijds. Hij begint ongevraagd te vertellen waarom hij gaat scheiden. Ze hebben namelijk net hun 50-jarig huwelijksfeest achter de rug en de aanloop naar het feest zette hem nog meer aan het denken. Ze hebben geen slecht huwelijk gehad, maar ook geen goed. "" Ach je kent het wel", zegt hij. Maar sinds hij met pensioen is wordt hij gek van zijn vrouw en zijn vrouw van hem. Zij wil hele dagen “leuke” dingen doen met hem en laat hem geen ruimte om zelf nog wat te ondernemen. En datgene wat zij leuk vindt, daar vindt hij het meeste niet echt leuk van. "Ach", zegt hij, "wanneer ik zo af en toe wat van haar leuke dingen mee zou moeten doen, dan deed ik dat wel. Zolang ze mij maar mijn eigen ruimte gunde en zo af en toe ook eens mee zou doen met iets wat ik echt leuk vind. Maar zodra ik daar over begin, dan wordt ze boos en begint ze met allerlei verwijten. Over wat ze allemaal heeft op moeten geven en dat ik elke dag lekker naar mijn collega’s kon. Nu was het tijd voor haar.
Én hoezeer ik het haar ook gun om gelukkig te zijn, ik ben het al jaren niet meer. En door de viering van 50 jaar huwelijk en het besef dat ik bijna 75 jaar ben en waarschijnlijk niet meer zoveel gezonde jaren voor me heb, wil ik er toch wel het optimale uithalen. Erover praten om er samen met haar uit te komen lukt niet meer, ze is alleen maar boos. Dus heb ik een enorme stap genomen en de echtscheiding ingezet. Dit was de enige uitweg die ik nog zag."
Als mensen stoppen met werken dan komen ze in een heel andere levensfase. Dat geeft soms gewoon stress, daarnaast zit je ineens op elkaars lip, dat ben je niet meer gewend. Ook kan het natuurlijk zijn dat de ene partner al gestopt is met werken en de andere nog niet. Juist dan kan je elkaar verliezen, zeker wanneer degene die gestopt is met werken voortdurend aan de ander trekt om meer thuis te zijn. Dat zorgt voor irritatie.
Kun je een scheiding op latere leeftijd voorkomen? Ik denk in sommige gevallen wel. Juist wanneer je je samen voorbereidt op de mooie, spannende en vooral nieuwe levensfase van Pensioen, kom je van elkaar heel veel te weten. Zelfs wanneer je al heel erg lang met elkaar samen bent. Juist door open te communiceren en open te staan voor wat de ander wil, uiteraard zonder daarbij je eigen wensen te vergeten, ontstaat er ruimte. Het belangrijkste is om hier al op tijd mee te beginnen. Én dat is in mijn ogen niet de week voor Pensioen.