Hij mag gebruik maken van het Generatiepact.

Generatiepact, Gepassioneerd Gepensioneerd, Leontine van Roosmalen

In mijn eigen omgeving weten mensen intussen behoorlijk goed wat mijn missie is met Gepassioneerd Gepensioneerd, dat is vaak ook de reden dat ik door bekenden word aangesproken wanneer ze me zien. Deze keer was ik in mijn voortuin aan het werk, toen ze voorbij kwam lopen.

Ze zegt hallo en vraagt hoe het met me gaat. Ik vertel haar dat het prima met me gaat en bedank haar voor haar interesse. Daarna vraag ik hoe het met haar gaat. Dit is haar ingang om haar verhaal te doen.

Nadat ze heeft gezegd dat het goed gaat met haar, vertelt ze dat haar man op zijn werk gebruik kan maken van het Generatiepact: (Generatiepact is de naam voor verschillende regelingen met hetzelfde doel: oudere medewerkers kunnen minder gaan werken en krijgen daarvoor gedeeltelijke financiële compensatie). In dit geval zou het betekenen 80% werken, 90% van het salaris krijgen en 100% pensioenopbouw houden. Ik vraag haar hoe haar man dit vindt. Tja, eigenlijk zou hij wel minder willen werken, want ondanks dat hij na zijn zware hartoperatie een lichamelijk minder zware functie heeft gekregen, hakt het minimaal 3 uur reizen per dag er wel in. En na zo’n zware operatie blijf je vaak toch wel angst houden om te vroeg te overlijden, zegt ze.

Maar ja, het geld hè? Het wordt toch minder allemaal, want wat wanneer hij alsnog ziek of arbeidsongeschikt wordt, of zijn baan kwijtraakt? Alhoewel dat allemaal wel niet zal gaan gebeuren, want het gaat heel erg goed in zijn branche.

Ik blijf even stil, want ik kan alleen op basis van dit korte gesprek natuurlijk geen volledige reactie geven.

Dan vraag ik haar nogmaals wat haar man wil. Daar komt al snel een antwoord op. Hij wil eigenlijk wel minder werken, want hij wordt er niet jonger op, maar dat geld hè? Ik vraag haar of ze op dit moment goed rond kunnen komen met wat ze nu hebben. Daarop geeft ze het antwoord dat ze elke maand geld overhouden. Dat ze dit geld sparen voor later, want je weet maar nooit hè?

Dan zegt ze ineens dat hij zijn keuze al gemaakt heeft, hij blijft gewoon fulltime doorwerken, want ja het geld hè?

Omdat ik ook vaak haar man bij mij door de straat zie komen en tijdens zijn revalidatie vaak korte gesprekjes met hem gehad heb, ben ik heel erg benieuwd waarop deze keus gebaseerd is.

Ook al ken ik natuurlijk hun financiële en persoonlijke situatie niet, ik hoor hier twee boodschappen in één heel kort gesprek. Ik vraag haar als laatste nog of er een overzicht is gemaakt van de financiële situatie nu en de gevolgen van hun financiële situatie bij de keuzes die er gemaakt kunnen worden. Jaja, zegt ze dan, dat heeft hij via zijn werkgever gehad.

Ik vertel haar dat geld inderdaad best belangrijk is bij het maken van een keuze, dat ik bij mijn coachingstrajecten dit ook altijd meeneem, maar dat ik altijd eerst start bij het helder krijgen van wat iemand nu werkelijk wil om daarna te kijken hoe (en soms of) dit haalbaar is. Want als we helder hebben wat er voor ons werkelijk toe doet en wat we echt, echt heel erg graag willen, dan zien we vaak ook de financiële mogelijkheden. Het maken van een keuze gaat dan niet meer alleen over geld.

Ze knikt begrijpend en bedankt me voor mijn tijd en mijn zienswijze. Gelukkig zit haar man niet vast aan zijn gemaakte keuze, zegt ze, hij kan tot aan zijn pensioen besluiten om alsnog gebruik te maken van het aangeboden Generatiepact.

Ik blijf achter in mijn tuin en denk nog eens na over dit gesprek. Wat had ik deze mensen graag als cliënt willen hebben. Ik ben benieuwd wat een andere invalshoek voor invloed zou hebben op hun keuze.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *