Je bent waarschijnlijk nog helemaal niet klaar om met pensioen te gaan – psychologisch gezien dan

Je emotionele 'landingsbaan' is net zo belangrijk als je financiële plan

Pensioen is niet altijd dat wat we ervan verwachten. In feite, als we niet oppassen, zullen er velen zijn waarvoor de pensioentijd een echte tegenvaller gaat zijn.

Waarschijnlijk veroorzaakt geen andere fase van het leven zulke intense gevoelens van opwinding en bevrijding enerzijds, maar anderzijds ook angst en vrees. Pensionering betekent voor velen een sprong in het diepe na tientallen jaren van routine. Het is niet zo dat je vrijdag nog aan het werk bent en maandag al dansend van vreugde met pensioen bent. Pensionering is een belangrijke transitie die zich in de loop van vele jaren ontvouwt, terwijl we van het leven dat we kennen overgaan naar het leven dat we nog moeten leren kennen.

Veel pre-gepensioneerden begrijpen niet volledig hoe ingrijpend hun leven zal veranderen. "Ik heb er moeite mee gehad," zegt een voormalig docent aan een universiteit over het feit dat hij meer dan twee decennia geleden met pensioen is gegaan. "Het was niet wat ik verwachtte." Een paar gelukkigen weten precies hoe hun pensioen eruit gaat zien. De rest komt er pas achter wanneer de overgang al geweest is. Veel mensen zijn gewoon  psychologisch niet klaar om met pensioen te gaan, zelfs als ze financieel alles inzichtelijk hebben. Ze ontlenen hun identiteit aan hun werk, aan hun functie. Ze geloven in: 'ik werk, dus ik ben', en het klaaglijke gevolg daarvan: 'Zonder werk, wat ben ik?'

Uit onderzoek blijkt dat aanpassing aan pensionering moeilijk is voor dergelijke mensen, zij ervaren meer verveling, angst, rusteloosheid en gevoelens van nutteloosheid. Gepensioneerde mannen bleken bijvoorbeeld 40% meer kans te hebben dan werkende mannen om depressies te ervaren, en de grootste toename in zelfmoordcijfers tussen 2000 en 2016 deed zich voor bij 45- tot 64-jarige mannen, volgens de Centers for Disease Control en preventie. Mensen besteden meer tijd aan het plannen van een bruiloft en zelfs aan het plannen van een vakantie dan aan het plannen van hun pensioen. Het is erg belangrijk om na te denken over je identiteit en wat je verliest, en hoe je een nieuwe identiteit krijgt. Wat zou je een gevoel van betekenis en doel geven?

Er is geen one-size-fits-all oplossing, maar er zijn manieren om de relevantie van uw werkleven ook met pensioen door te dragen. Het opstellen van een kader voor uw pensionering zou minstens drie tot vijf jaar vóór de geplande datum moeten beginnen. Beoordeling en koerscorrectie vindt ongeveer een jaar voor pensioen plaats. Een jaar of zo na de pensionering is de wittebroodswekenperiode waarschijnlijk afgenomen; ook dan is het goed om te kijken hoe het gaat. Geef jezelf een paar jaar om je nieuwe normaal te vinden en te worden. Zie het als een reis van een aantal jaren die flexibiliteit en veerkracht vereist. Je leeft al tientallen jaren in patronen. Hoe moet een persoon weten wat hem voldoening zal geven wanneer die patronen helemaal wegvallen?

Mensen nemen de beslissing om met pensioen te gaan op basis van een economische staat in plaats van een levensstaat. Al jaren behandelen we pensioen als iets zuiver financieel en vergeten de hele emotionele kant van deze grootste levensgebeurtenis. Mensen die zich ook (en voornamelijk) op de emotionele kant van het pensioen voorbereiden zullen waarschijnlijk ook betere, meer bedachtzame financiële beslissingen maken, voor en tijdens pensionering. Bovendien kan het leven met pensioen minder geld kosten dan je verwacht. Zoek een doel en manieren om u relevant te voelen, en uw financiële plan zal de kers op de taart lijken.

2 gedachten over “Je bent waarschijnlijk nog helemaal niet klaar om met pensioen te gaan – psychologisch gezien dan

  1. U doet voorkomen of werken het belangrijkste in het leven is. Ik zie dat echt heel anders en heb medelij met die stumperts die alleen maar kunnen werken of er geen ander doel is in het leven.

    Mijn verhaal:

    Ik ben overtuigd dat een vroeg pensioen per definitie een beter leven geeft. Ik baseer dit op mijn eigen ervaring. Ik nam zelf vervroegd pensioen toen ik 55 jaar werd. Ik had weliswaar een goede baan en ging met een glimlach naar mijn werk, toch miste ik iets, 35 jaar lang elke ochtend om 7:00 aan een dag met verplichtingen beginnen en doelstellingen najagen, die door andere werden bepaalt, dat is toch niet het doel in mijn leven.

    Ik heb na een goed gesprek met mijn pensioenfonds besloten om het roer om te gooien. Gewoon stoppen met 55 en van het leven gaan genieten.
    Mijn leven kreeg veel meer afwisseling en inhoud en ik kreeg meer plezier in het leven. Ik heb nooit een seconde spijt gehad van mijn vroeg pensioen. Maak elke ochtend nog een dansje van plezier. Ik ging ook veel beter leven, veel sporten, gezonder eten. Echte vrijheid, onafhankelijkheid is iets geweldig, dat had ik nodig, kreeg veel meer energie.

    Als werknemer voelde ik mij een marionet, waardoor ik veel levenslust verloor. Ik leefde in een continue durende roes. Een nachtmerrie waaruit ik niet kon ontwaken. Wat ben ik dankbaar, dat ik wakker ben geworden en mijn pensioenpotje nu leegmaak.
    Ik realiseer me dat veel mensen te lang wachten op hun pensioen, passief zijn en hun leven door hun omgeving, de overheid of werkgever laten bepalen. Ik bepaal liever zelf wat ik doe en hoe ik leef.
    Natuurlijk moet ik met minder rondkomen. Ik eet naast mijn ouderdomspensioen, ook mijn spaargelden op, maar dat kan je toch niet meenemen naar het hiernamaals.
    Als het helemaal fout gaat, kan ik altijd mijn eigen huis verkopen, dus maak mij ook geen enkele zorg over mijn welzijn in de toekomst, daarbij eerst maar eens proberen om 70 te worden, want zeker 40% van de mannen haalt die leeftijd geen eens.

    Denk maar eens goed na en wacht niet op je pensioen, als je achter de rollator loopt……

    1. Dank voor je reactie Martin,

      Wat fijn dat jij de voor jou beste keus hebt kunnen maken. Wanneer je verder kijkt op mijn website zie je dat er geen beste oplossing is voor iedereen.
      Waar ik het met je mee eens bent, is dat je niet moet wachten om datgene te doen wat je het liefste doet. Voor de een is dat doorgaan met werk, voor de ander is dit stoppen met werken en voor weer een ander kan dit weer iets heel anders betekenen. Het gaat mij er vooral om dat mensen juist datgene doen wat voor hen het beste is.

      Zo te zien is jou dit heel goed gelukt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *